22 maart

Na alle trainigsarbeid van de afgelopen periode stond vandaag de langste afstand van allemaal op de agenda. Een rondje rennen van 35 kilometer. Deze heb ik met een groep gedaan van de atletiekvereniging Spirit. Dan loop je zo'n lange afstand niet alleen en kan je tijdens het lopen ook nog met iemand praten. In het clubgebouw viel me op dat iedereen daar binnen een smal bekkie had. Iedereen verliest dus veel calorieën en kunnen zijn nauwelijks aan te eten. Op het overzicht van de loopt is te zien dat ik ruim 3.000 calorieën heb weggelopen vandaag.

Net als in Dordrecht met de 30 kilometer zat ik in de groep van 5:30 per kilometer. Rustig lopen dus. Mijn hartslag is lange tijd onder de 125 en zelf een tijd onder de 100 geweest. Vanaf kilometer 10 ben ik gestart met eten. Gels in de smaken citroen, tropical en cola. Die laatste ongeveer bij kilometer 28 was met cafeïnne. Mijn hartslag schoot omhoog richting 180 ! Grappig om dat te volgen al tijdens het lopen. Dit is ook goed te zien in het grafiekje van mijn hartslag. Die gels werken overigens ernstig laxerend.

Wat me ook opviel is dat naarmate de kilometers verder tikten het praten in de groep steeds minder werd. Misschien toch de vermoeidheid. Ik heb een tijdje met iemand gesproken die al zijn 17e marathon ging lopen. Een ervaringsdeskundige dus, petje af hoor !

Het lopen ging heel goed. De gemiddelde tijd was 5:29, dus weer heel strak gelopen. Mijn gemiddelde hartslag was 137 en dat is heel netjes. Vanaf nu wordt de intensiteit van de trainingen steeds minder. Dat is een lekker vooruitzicht.

En zo zie ik er uit na 35 kilometer